Noong nakaraang
Sabado, ika-14 ng Enero , ganap na ika-9 ng umaga ay ginanap ang Film screening
ng pelikulang “Taklub”. Nagsilbing mga tagapanuod ang mga mag-aaral ng Senior
High School ng Calayan Educational Foundation, Inc. gayundin ang mga guro at
ilang mga kolehiyo. Sa pagkakataong iyon ay makakasama ang direktor na si
Brillante Mendoza.
Bilang isang
magaling na direktor, ang nagsagawa ng pelikulang ito ay hindi na kataka-taka
na magkaroon ito ng mga parangal at tangkilikin ng mga tao.
“Isang taon na
nag lumipas, ngunit hanggang ngayon ay hindi pa rin tayo nakakaahon.” Ito ang
linyang tumatak sa akin, tinutukoy dito ng tauhan kung gaano kabagal ang
sistema ng pagbibigay ng tulong ng gobyerno sa mga sinalanta ng bagyong
Yolanda, ang mga nanininirahan sa Tacloban. Ang mga tao doon ay naipit na sa
sitwasyon na palaging naghihintay sa tulong na maibibigay ng Pamahalaan na
sadya naman talagang mabagal.
Layunin ng
Direktor na si Brillante Mendoza na maipabatid sa mga tao kung gaano kahirap
ang pinagdaanan ng mga biktima ng bagyong Yolanda na patuloy pa rin nilang
pinagdadaanan hanggang sa ngayon. Gayundin ay nais niya na maipakita nga
kalagayan ng mga tao sa Tacloban matapos ang bagyo. At sa aking palagay, hindi
siya nabigo na ipaabot at ipadama sa mga manunuod ang kaniyang ninanais na
mangyari.
Iba’t-ibang
katangian ng mga tauhan ang ipinakita sa pelikula. Nariyan si Bebeth na naging
matulungin sa kapwa, si Renato na bagama’t nawalan na ng pag-asa ay patuloy pa
ring lumalaban sa hirap ng buhay, si Erwin na siyang matiyaga sa pag-aasikaso
sa dokumento ng magulang, at pag-aalaga sa mga kapatid, at si Larry na kung
minsan ay nawawalan ng pananampalataya sa Diyos dahil sa hirap na dinaranas.
Ang mga katangiang ito ay mga katangian na sadya namanag tinataglay at maaaring
taglayin ng sinuman, depende sa sitwasyon at pinagdadaanan.
Ang mabagal na
sistema ng pamamahagi ng tulong ng Pamahalaan ang siyang nakakasagabal upang
umusad ang pamumuhay ng mga biktima ng bagyong Yolanda. Marami sa mga nasawi
ang hindi pa nahahanap, at marami sa mga nasalanta ang hindi pa nakakaahon. At
ang nais ng direktor na bumuo ng pelikulang ito ay mabigyang-pansin ang mga
kakulangang ito, at hindi naman siya nabigo na iparating ito sa atin. Kaya’t kung anuman ang kanilang
pinagdaanan bilang mga biktima ay dapat nating isaalang-alang ang mga ito,
dahil ang mga pangyayari sa pelikula ay hindi malayo na muling maganap sa
hinaharap.
Matapos ang
ilang oras na panunuod ng pelikula ay maraming realisasyon ang pumasok sa aking
isip, at nais ko na kayo mismo ay madama rin ito. Isa ang pelikulang “Taklub”
sa mga nag-uwi ng parangal sa bansa, at kung mapapanuod ito ay hindi na
kailangang pagdudahan kung bakit.
No comments:
Post a Comment